Żywność: Agendy ekonomiczne, polityczne i futurystyczne

Aktywiści czasami twierdzą, że przesłania i polityka na rzecz konsumpcji żywności pochodzenia zwierzęcego - animal source foods (ASF) są sfabrykowane przez sektor hodowlany. Dotyczy to, jak w przypadku każdego sektora, jego działań promocyjnych, ale jest to co najmniej równie ważne w przypadku agend anty-hodowlanąych. Te ostatnie są coraz częściej popierane przez różnych wielkich inwestorów, korporacje spożywcze, partie ideologiczne i decydentów. Należy zadać sobie pytanie, ile z tej dynamiki można wyjaśnić prawdziwymi obawami etycznymi, środowiskowymi lub zdrowotnymi, a ile możliwościami wyborczymi lub rynkowymi oraz systemami przekonań.

 

Jest bardzo mało prawdopodobne, że powszechne i strukturalne propagowanie minorytarnych i radykalnych opinii dietetycznych, które wywodzą się z nauk religijnych [patrz tutaj], wojującego weganizmu [patrz tutaj], i/lub aktywizmu środowiskowego [patrz tutaj], mogłoby stać się tak dopuszczalne w politykach publicznych i dyskursie głównego nurtu [patrz tutaj], bez bardzo znaczącego udziału interesów politycznych i ekonomicznych. To, czy nowa wizja dietetyczna może stać się realna w dzisiejszym społeczeństwie, wykraczając poza status modnej diety, zależy od Foucauldowskich "warunków możliwości" i zatwierdzenia przez politycznych i przemysłowych interesariuszy [Leroy 2019].

 

Zarówno dietetyczne status quo, jak i zmiana polegają na instrumentalnej (np. lobbing), dyskursywnej (tj. kształtowanie norm, wartości i przekonań) oraz strukturalnej grze o władzę (tj. kontrolowanie wyboru) [Sievert et al. 2020]. Istnieją różne przyczyny mediatyzowanego i politycznego zainteresowania systemem żywnościowym, który drastycznie odchodziłby od zwierząt gospodarskich i ich produktów, pomimo ograniczonego poparcia w światowych populacjach i elektoratach dla diety wegańskiej lub wegetariańskiej [por. Wikipedia; Allen 2021; Morisson 2021]. Po części ten rozdźwięk wynika z (1) osobliwości współczesnej kultury mediów masowych i jej sytuacji w ramach ery postprawdy i "ekonomii uwagi" [Leroy et al. 2018], oraz (2) z fanatyzmu i stronniczości do białych kapeluszy wśród dziennikarzy, jak również urzędników publicznych [patrz tutaj]. Jest to jednak niewystarczające do wyjaśnienia skali i trwałości zjawiska.

 

Dostępne informacje sugerują, że w przeciwieństwie do historycznych i zmarginalizowanych form wegetarianizmu, wiele (jeśli nie większość) z obecnego, wysokiego poziomu dyskursu antyzwierzęcego jest spowodowane symbiotyczną konwergencją opłacalności, ideologii i technokracji. Poniżej zostanie udokumentowane, jak wielkie schematy zmiany diety, takie jak Wielka Transformacja Żywieniowa [patrz tutaj], są agresywnie wspierane przez potężne interesy, takie jak Światowe Forum Ekonomiczne, w oparciu o przesłanki "zrównoważonego rozwoju", ekspansji rynkowej, projektowania społecznego i kontroli zasobów. Główni zwolennicy tej Transformacji/Przejścia na nowy system żywnościowy o niskiej zawartości żywności pochodzenia zwierzęcego (ASF) zostaną zidentyfikowani jako skupiska (1) transnarodowych korporacji, (2) inwestorów i wegańskich firm technologicznych, (3) kapitalistycznych ośrodków władzy, (4) filantropów, (5) organizacji pozarządowych, (6) ekotopijnych futurystów, (7) globalnych instytucji zarządzających oraz (8) ich połączonych partnerstw publiczno-prywatnych (PPP).

 

Każdy z wymienionych wyżej aktorów zostanie omówiony osobno. Należy jednak pamiętać, że to, co jest zasadniczo zbieżnością własnych interesów, nie powinno być mylone z monolitycznym spiskowym planem (czy to jako próba destabilizacji krytyki, czy nie) [Rothkopf 2009]. W rzeczywistości sieci władzy są płynnymi i często "niechlujnymi" konstelacjami. Niektóre z zaangażowanych agend są rozbieżne, jeśli nie sprzeczne, choć think tanki i PPP rzeczywiście pozwalają na usprawnienie strategii. Co więcej, nie wszystkie wyniki należy kategorycznie odrzucać jako szkodliwe, ale należy rozróżnić, co jest korzystne (np. innowacje), a co nie (np. dalsza erozja odporności żywnościowej, źródeł utrzymania i zdrowia publicznego).

 

1. Wsparcie ze strony korporacji transnarodowych

 

Jako tradycyjna twierdza w ramach globalnych systemów żywnościowych, sektor hodowlany (i firmy przetwarzające jego surowce) mogą spojrzeć wstecz na dekady działań lobbingowych, marketingu i strategii retorycznych [Hannan 2020; Sievert et al. 2020; Lazarus et al. 2021]. Obecnie aktorzy ci skupiają się na rynkach wschodzących kształtowanych przez pokolenie Z i Millenialsów [Bruell 2017] oraz na rebrandingu tradycyjnych ASF, takich jak wołowina [Southey 2020] i wieprzowina [Chafea 2016]. Jednak w przeciwieństwie do przeszłości, wiodące transnarodowe korporacje spożywcze aktywnie wspierają obecnie retorykę "roślinną" [Cohen & Leroy 2019]. Nawet potężne podmioty z sektora mięsa konwencjonalnego (np. JBS, Smithfield i Tyson) nabyły własne linie produkcyjne [Yaffe-Bellany 2019; Sorvino 2020; Askew 2021]. Rebrandingują się jako "firmy białkowe" i inwestują w wegańskie startupy, takie jak Memphis Meats, Beyond Meat czy New Wave Foods [Piper 2019; Tyson Ventures 2021]. Kategoria ta jest zasadniczo postrzegana jako niezbędna do przyszłego rozszerzenia działalności [Mitchell 2021].

 

Kapitalizując ten trend, Światowa Rada Biznesu ds. Zrównoważonego Rozwoju (World Business Council on Sustainable Development - WBCSD) nawiązała formalne partnerstwo (FReSH) z fundacją EAT [EAT; WBCSD] w celu wsparcia Wielkiej Transformacji Żywnościowej [patrz tutaj]. WBCSD jest platformą branżową, której prezydent jest również członkiem Rady Doradczej EAT [EAT 2020]. W ramach inicjatywy FReSH zrzeszone międzynarodowe koncerny spożywcze wyraźnie promują "roślinną" transformację [np. Pointing 2017; Wood 2018; Hyslop 2019], czasem z silnym wydźwiękiem anty-mięsnym [Kowitt 2019]. Unilever np. chce osiągnąć 1 mld euro sprzedaży z produktów wegańskich do 2027 roku [Smithers 2020], współpracując z World Wide Fund for Nature i środowiskiem akademickim [WWF 2019; Askew 2020].

 

Szerokie wsparcie ze strony głównych korporacji spożywczych, które skądinąd inwestują w sprzedaż ultraprzetworzonych produktów, jest mniej paradoksalne niż może się wydawać na początku. Poprzez intensywne kampanie marketingowe firmy te są w stanie przedstawić konsumentom swoje "roślinne" atrapy wędlin i inne imitacje ASF [patrz tutaj] jako "zdrowe" i "zrównoważone" rozwiązania. Jednak pomimo nazwy, argument sprzedaży "roślinnej" odnosi się głównie do wysoko przetworzonych materiałów sypkich, które pochodzą z monokulturowych upraw (skrobia, ekstrakty białkowe, oleje), a nie do zdrowych roślin. Partnerstwo Beyond Meat z PepsiCo, w celu produkcji "zrównoważonych" przekąsek na bazie roślin (PLANeT) [PepsiCo 2021] lub z McDonald's, Pizza Hut i KFC [Ellis 2021], odnosi się bardziej do rynków niż do planety czy żywienia [por. Durden 2021]. Takie odwrócenie żywieniowego zdrowego rozsądku jest jednak zgodne z postmodernistycznym paradygmatem przemysłowym, w którym przewidywalny przepływ tanich substratów jest w stanie wygenerować "wartość dodaną" opartą na brandingu stylu życia i kapitale "kulturowym" [Baudrillard 1970; Ulijaszek et al. 2012; Scrinis 2013].

 

Ponadto, przekształcenie amorficznych i niesmacznych (często gorzkich) materiałów pochodzenia roślinnego w smaczną żywność, która w pewnym stopniu jest w stanie naśladować oryginały pochodzące od zwierząt, wymaga specjalistycznych interwencji high-tech, czyli wiedzy, w której sektor wyróżnia się i ma wyraźną przewagę konkurencyjną. Ze względu na ograniczony potencjał innowacyjny konwencjonalnej żywności przetworzonej, taki "greenwashing" ma największy potencjał ożywienia rynku spożywczego, od czasu, gdy szał na niskotłuszczową żywność zapoczątkował dochodowy model dla produktów light poprzez tech-fixing. W dzisiejszych zachodnich klasach średnich, wcześniejsze lęki związane z wagą ciała są obecnie przyćmione przez egzystencjalny niepokój związany z klimatem i jego implikacjami dla "moralnego jedzenia" [patrz tutaj].

 

2. Wsparcie ze strony inwestorów i wegańskich firm technologicznych

 

Spekulacja finansowa stała się kluczem do przezwyciężenia tendencji stagnacyjnych globalnych rynków [Shoup 2015]. Globalne zarządzanie pieniędzmi można zawęzić do 17 finansowych gigantów, wspólnie zarządzających >$40 bilionami w samodzielnie inwestowanej sieci zazębiającego się kapitału [Phillips 2018]. Ta ogromna ilość kapitału jest nadzorowana przez +/-200 menedżerów, którzy są ze sobą połączeni poprzez sieci powiązań i w ramach globalnych kapitalistycznych centrów władzy [patrz poniżej]. Nadmierna akumulacja bogactwa w rękach elit powoduje, że kapitał ma ograniczone możliwości bezpiecznego inwestowania, co prowadzi do bardziej ryzykownych inwestycji. Jak opisano powyżej, opcja "roślinna" obiecuje nowy horyzont rynkowy dla systemu korporacyjnego, który pilnie potrzebuje ekspansji. Oprócz nowatorskich linii produktów opracowanych przez firmy ponadnarodowe, działania biznesowe koncentrują się na wegańskich startupach produkujących imitacje i laboratoryjnie wytwarzane ASF [patrz tutaj], przyciągając w ten sposób fundusze z Doliny Krzemowej i innych dużych inwestorów [Luneau 2020]. Niektóre z tych startupów zaczynają nawet przypominać duże firmy spożywcze (np. Beyond Meat wyceniany na prawie 9 mld dolarów w 2019 roku) [Yaffe-Bellany 2019]. Z kolei ten model przyszłego systemu żywnościowego będzie aktywował łańcuchy dostaw, spekulacje rynkowe i wojny handlowe o to, co ma być zasobami przyszłości.

 

Ta ewolucja wiąże się z geopolitycznymi implikacjami związanymi z kontrolą zasobów i handlem międzynarodowym, wywołując zainteresowanie globalnych ośrodków władzy [np. CFR i WEF; patrz poniżej]. Na przykład większość tego, co wchodzi w skład wegańskich burgerów, jest obecnie produkowana przez chińskich przetwórców (85% białka grochu Beyond Meat, do 79% izolatu białka sojowego, 50% teksturowanego białka sojowego i 23% koncentratu białka sojowego wykorzystywanego na całym świecie) [Weiner 2020]. Roślinna imitacja mleka - Oatly - również w dużej mierze zależy od Chin, a jej głównym udziałowcem jest China Resources [Kwok 2021]. Inni chcą podbić ten sam rynek, jak np. firma Verdient zamierzająca stać się największą w Ameryce Północnej fabryką organicznego białka grochu [BusinessWire 2017; Perspective 2018]. Jednym z inwestorów w Verdient jest producent pro-vegańskiego filmu "The Game Changers", James Cameron [Ng 2019]. W ostatniej dekadzie zainwestowano >90 miliardów dolarów na wykup >74 milionów akrów ziemi uprawnej w 78 krajach, co prowadzi do masowej korporacyjnej uprawy na eksport, ze szkodą dla rdzennych rolników [Phillips 2018].

 

Oprócz zainteresowania nowymi produktami spożywczymi i strategicznymi surowcami, giganci finansowi są zainteresowani inwestowaniem w zmiany klimatu [Phillips 2018]. Skutkuje to handlem kredytami węglowymi, spekulacją gruntami oraz utowarowieniem i finansjalizacją zasobów naturalnych, takich jak lasy [No Deal for Nature]. Narracje o "ochronie", "zalesianiu" i "obszarach chronionych" są rozwijane przez powiązane z korporacjami organizacje pozarządowe [np. WWF i WRI; patrz poniżej] i wzmacniane przez takie globalne ośrodki władzy jak WEF w Davos [patrz poniżej]. W ramach globalnej walki o zasoby, być może nie jest przypadkiem, że aktorzy ci często odwołują się do argumentu, że zwierzęta gospodarskie zajmują "zbyt wiele ziemi", przemilczając rzeczywiste złożoności użytkowania ziemi i różnorodności biologicznej [patrz tutaj].

 

Inwestorzy są wrażliwi na prognozy zaburzeń rynku napędzanych technologią, takie jak przewidywania, że rolnictwo zwierzęce upadnie w ciągu najbliższych dziesięcioleci, propagowane przez niektóre firmy konsultingowe [Kearney 2020] i think tanki [RethinkX 2019]. Co znamienne, założyciel RethinkX jest członkiem rady doradczej wpływowej fundacji EAT [EAT 2020]. Niektórzy inwestorzy mają również wewnętrzne agendy ideologiczne, a częste są powiązania z PETA lub Mercy for Animals.

 

  • Instytut Dobrej Żywności - Good Food Institute (GFI) to grupa lobbystyczna na rzecz wegańskich firm technologicznych, której celem jest mobilizacja naukowców, uzyskanie wsparcia politycznego i korzystnych ram regulacyjnych, wpływ na opinię publiczną oraz przekonanie inwestorów [GFI 2020]. Została założona przez Bruce'a Friedricha w 2016 roku, przy użyciu 540 000 dolarów pochodzących z Mercy for Animals [Popper 2019], a następnie 2,5 miliona dolarów (2016-2017) [Luneau 2020] i dalszych zastrzyków [Naik] przez Open Philanthropy Project (OPP), zapewniając jeden z wielu wzajemnych powiązań z filantropią [patrz poniżej]. Zasadniczo służy jako ekonomiczny front dla aktywizmu na rzecz praw zwierząt. Wcześniej Friedrich był szefem kampanii publicznych w PETA, organizacji, do której należał przez 15 lat [Popper 2019]. Podobne platformy tworzą Alliance for Meat, Poultry, and Seafood Innovation [AMPS] oraz European Alliance for Plant-Based Foods, którego członkiem jest GFI [EAPF].
  • New Crop Capital to fundusz venture capital, który pozyskał 25 milionów dolarów od anonimowego inwestora, kiedy został założony w 2016 roku przez aktywistów praw zwierząt, aby zastąpić rolnictwo zwierzęce [Gunther 2016]. Bruce Friedrich z GFI jest jego zarządzającym powiernikiem i współzałożycielem. New Crop współpracuje również ściśle ze Stray Dog Capital, innym funduszem opartym na misji, stworzonym przez obrońców praw zwierząt [Gunther 2016]. Friedrich jest również współzałożycielem innej firmy venture capital, Clear Current Capital [Mitchell 2021].
  • Farm Animal Investment Risk and Return (FAIRR) to firma inwestorska, której członkostwo i szersza sieć wspierająca obejmuje inwestorów instytucjonalnych zarządzających 25 bilionami dolarów w połączonych aktywach [Wikipedia 2020; FAIRR 2020]. Została założona w 2015 roku przez Jeremy'ego Collera, weganina, który pragnie "zakończyć hodowlę fabryczną" [Pointing 2018], a jej celem jest wywarcie presji na firmy spożywcze, aby serwowały więcej imitacji ASF [Robinson 2017]. Coller ma również miejsce w radzie doradczej GFI [GFI 2021]. W 2021 roku FAIRR zorganizował konferencję „Rethinking Protein: Przyspieszenie prawa i polityki w globalnym systemie żywnościowym”, aby „skoncentrować się na mechanizmach prawnych umożliwiających transformację systemu żywnościowego”, angażując głównych aktorów ścieżki działania nr 2 Szczytu ONZ ds. Systemów Żywnościowych (EAT, GFI, 50by40, UN/WHO) w połączeniu z aktorami finansowymi, działaczami na rzecz praw zwierząt i innymi żywotnymi interesami [FAIRR 2021].
  • KBW Ventures i KBW Investments bardzo wspierają graczy na rynku "plant-based" (roślinnym) [Turak 2020]. W 2020 roku KBW Ventures zainwestowało w największy jak dotąd moment finansowy (161 milionów dolarów) w historii przemysłu mięsnego opartego na komórkach, wraz z Richardem Bransonem, Billem Gatesem i innymi [Bridge 2020], po pierwszym zastrzyku 17 milionów dolarów w 2017 roku [Entrepreneur 2017]. Założyciel KBW, książę Khaled bin Alwaleed, jest synem saudyjskiego czołowego inwestora (ksiącia Alwaleed bin Talal, prezesa Kingdom Holding). Jako weganin, odnosi się do nabiału jako "korzenia zła środowiskowego" [Halligan 2018] i ma miejsce w radzie doradczej GFI [GFI 2021]. Wraz z kilkoma "wegańskimi liderami" mającymi powiązania z GFI, uczestniczył w Nexus Global Summit w siedzibie ONZ w 2018 r., aby omówić "Rozwiązania następnej generacji dla świata w okresie przejściowym" [Flink 2018] i ma wpływy na kręgi doradztwa politycznego, takie jak EAT [EAT 2020].
  • BlackRock (BR) jest największym inwestorem na świecie. Ten "bank cieni" ma pod zarządzaniem aktywa o wartości 9 bilionów dolarów, ale bezpośrednio wpływa na kilka kolejnych [Phillips 2018; Kalappatt 2020; Salmon 2021]. Jako drapieżna forma hazardu finansowego, shadow banking produkuje ogromne bogactwo dla nielicznych, ale bez korzyści dla społeczeństwa. BlackRock jest kluczowym członkiem korporacji na poziomie "President's Circle" w ramach globalnego centrum władzy Rada Stosunków Międzynarodowych (Council on Foreign Relations - CFR) [Shoup 2015; patrz także CFR poniżej]. Znalazł się również wśród 20 najlepszych menedżerów inwestycji alternatywnych dla funduszy emerytalnych w 2012 roku, posiadając pod zarządzaniem aktywa alternatywne o wartości prawie 1,2 biliona dolarów wraz z 11 innymi członkami korporacyjnymi CFR [np. Goldman Sachs, JPMorgan Chase]. Powiązania globalnego kapitału są powszechną praktyką, ponieważ JPMorgan Chase i 14 innych bilionowych gigantów inwestuje bezpośrednio w BlackRock [Phillips 2018]. BlackRock zaczął również głosować swoimi akcjami przeciwko firmom, które nie wykazują "znaczącego postępu" w przechodzeniu na cele Porozumienia Paryskiego [Fink 2021]. W odniesieniu do swojego zainteresowania systemem żywnościowym, dyrektor BlackRock zasiada w radzie doradczej EAT [EAT 2020].
  • Generation Investment Management (GIM) zostało założone w 2004 roku przez Ala Gore'a i Davida Blooda [Wikipedia], byłego dyrektora ds. Zarządzania Aktywami w Goldman Sachs i współprzewodniczącego Światowego Instytutu Zasobów - World Resources Institute [WRI; patrz poniżej]. Grupy klimatyczne Gore'a zainwestowały 200 milionów dolarów w Beyond Meat, podczas gdy przejście na alternatywy mięsne jest promowane przez organizacje, z którymi jest on związany (takie jak WRI, którego jest byłym członkiem zarządu) [Morano 2020; WRI 2020]. GIM jest sprzymierzony z Kleiner Perkins [BusinessWire 2007], jednym z największych inwestorów Beyond Meat [Schubarth 2019] i z Gore'em jako partnerem.
  • Firmy venture capital Happiness Capital i Hanaco Ventures, alternatywny inwestor białkowy CPT Capital i inni, zebrali 29 milionów dolarów na wsparcie Redefine Meat, firmy drukującej sztuczne mięso 3D [Everett 2021].
  • TCI: fundusz hedgingowy prowadzony przez brytyjskiego miliardera Sir Chrisa Hohna, aktywistę na rzecz kryzysu klimatycznego i pojedynczego największego indywidualnego darczyńcę Extinction Rebellion (XR). Fundusz znany jest jako jeden z najbardziej agresywnych inwestorów aktywistycznych, przy czym jego inwestycje o wartości 44 mld dolarów będą wykorzystywane do "wymuszania zmian na firmach, które odmawiają poważnego traktowania swoich emisji środowiskowych". [Neate 2020].
  • Sieć Finansowania Dobrej Żywności - Good Food Finance Network [GFFN] to wielostronna platforma łącząca EAT, FAIRR, Food Systems for the Future, UNEP i WBCSD, w ścisłej współpracy z Bankiem Światowym, GEF, Just Rural Transition i innymi. Jej celem jest kontynuacja wyników dźwigni finansowej Szczytu ONZ ds. Systemów Żywnościowych, integrując wcześniejszą Inicjatywę Finansową Dobrej Żywności i Sieć Finansową dla Systemów Żywnościowych w "jedną platformę dla liderów finansowych".
  • Komisja Gospodarcza ds. Systemów Żywnościowych - The Food Systems Economic Commission (FSEC) ma na celu wpływanie na decydentów politycznych i gospodarczych w odniesieniu do interwencji w zakresie systemów żywnościowych. Jej głównymi fundatorami są Fundacja Rockefellera i Wellcome Trust; jej "Mocodawcy" to Jeremy Oppenheim (FOLU), Gunhild Stordalen (EAT) i Johan Rockström (PIK/EAT-Lancet) [FSEC]. W Komisji obecny jest również Francesco Branca (WHO/EAT-Lancet).

 

3. Wsparcie kapitalistycznych ośrodków władzy

 

Zarówno wspomniane powyżej korporacje transnarodowe, jak i inwestorzy funkcjonują w ramach bastionu neoliberalnego kapitalizmu, ukonstytuowanego z takich (nakładających się) ośrodków władzy, jak Komisja Trójstronna (TC), Grupa Trzydziestu (G30), Grupa Bilderberg (BG), Rada Stosunków Międzynarodowych (CFR) czy Światowe Forum Ekonomiczne (WEF) [Shoup 2015; Phillips 2018]. Te think tanki reprezentują ośrodki planowania strategicznego i formowania konsensusu plutokracji, czyli "transnarodowej klasy kapitalistów" [Sklair 2002] lub "superklasy" liczącej około 6000-7000 osób [Rothkopf 2009].

 

Nie trzeba dodawać, że ci, którzy mają zamiar kontrolować światowe rynki, są również chętni do ustalania agendy dla systemu żywnościowego. Wzajemne powiązania dyrektorów korporacji i globalistycznych biurokratów ułatwiają tworzenie ram politycznych sprzyjających przewidywanej Wielkiej Transformacji Żywnościowej [patrz także poniżej], bez której zwykłe mechanizmy podaży i popytu okazałyby się niewystarczające. Aby to zrobić, transnarodowe ośrodki władzy mają również wpływ na główne globalne organizacje medialne [Phillips 2018; SWPRS 2021].

 

  • Rada Stosunków Międzynarodowych - Council on Foreign Relations (CFR) specjalizuje się w polityce zagranicznej USA, pełniąc funkcję "Think Tanku Wall Street w imperium neoliberalnej geopolityki" [Shoup 2015]. Oprócz reprezentowania transnarodowej bankowości i przemysłu, z bardzo bliskimi powiązaniami z globalnymi korporacjami naftowymi, do grona swoich członków zalicza najwyższych urzędników ze sfer rządowych, wojskowych i geopolitycznych. Jako taka jest w stanie strategicznie wyznaczać nowe kierunki w szybko zmieniającym się kontekście kapitalistycznej globalizacji. Chociaż CFR nie skupia się na łańcuchu żywnościowym, jest pośrednio zaangażowana w Wielką Transformację Żywnościową poprzez swoich najbliższych sojuszników (np. BlackRock, WEF, Fundacja Rockefellera, World Resouce Institute; patrz poniżej).
  • Światowe Forum Ekonomiczne - The World Economic Forum (WEF) w Davos jest ponadnarodową organizacją skupiającą liderów korporacji, polityków, intelektualistów i społeczeństwa obywatelskiego, z "członkostwem fundacyjnym" ograniczonym do 1000 największych globalnych korporacji. Jej komunikacja w stylu buzzword została opisana jako próba nadania "progresywnego połysku neoliberalnemu światu oszczędności, wyzysku, wywłaszczenia i zniszczenia narzuconego przez zglobalizowaną klasę kapitalistyczną ludziom i ekologii naszej planety" [Shoup 2015]. WEF jest ściśle powiązany z CFR (28 ze 100 jego korporacyjnych Partnerów Strategicznych było również korporacyjnymi członkami CFR w 2010 roku, a wielu członków CFR pełniło ważną rolę w WEF). Forum jest wysoce wspierające Wielką Transformację Żywnościową [Whiting 2019], natomiast samo EAT jest samozwańczym "Davos dla żywności" [Richert 2014; Turow-Paul 2016]. Jego założycielka [Gunhild Stordalen] została mianowana Młodym Globalnym Liderem przez WEF w 2015 roku [Eidem 2015], a Wielka Transformacja Żywnościowa wydaje się ewoluować w dietetyczne ramię agendy WEF na rzecz Wielkiego Resetu [patrz poniżej].

 

4. Wsparcie przez filantropokapitalizm

 

Aby program korporacyjny zyskał przychylny odbiór społeczny, kontrola mediów masowych jest kluczowa [patrz tutaj], ale niewystarczająca. Program biznesowy musi być również postrzegany jako społecznie łagodny i postępowy. Na przykład Światowe Forum Ekonomiczne [WEF; patrz wyżej] określiło w swojej deklaracji misji, że jest "zaangażowane w poprawę stanu świata". W tym celu znajdują ważnego partnera w filantropijnym kapitalizmie. Ten ostatni, oprócz unikania podatków, ma na celu zdobycie uznania dla działań drapieżnych korporacji, które reprezentuje, promowanie reformatorskich "rozwiązań", które podcinają potrzebę interwencji państwa i bardziej fundamentalnych zmian, oraz tworzenie zależności [Shoup 2015]. Co więcej, ma ona problematyczny wpływ na kształtowanie globalnej polityki zdrowotnej. Na przykład WHO jest popychana w kierunku przyjęcia modeli biznesowych swoich darczyńców i technologicznych szybkich rozwiązań [Global Policy Watch 2019], a także jest ukierunkowana przez przemysł ultraprzetworzonej żywności poprzez zarządzanie koalicją, zaangażowanie w formułowanie polityki i zarządzanie informacjami [Lauber et al. 2021]. Ultra przetworzone "alternatywy" ASF stanowią typowe przykłady paradygmatu high-tech/quick-fix [patrz tutaj].

 

  • Fundacja Billa i Melindy Gatesów - Bill & Melinda Gates Foundation (BMGF) jest jednocześnie głównym darczyńcą WHO [Cheney 2020], inwestorem w "roślinne" imitacje hamburgerów [Morgan 2018; Bloomberg 2019] i jedną z najbardziej wpływowych prywatnych fundacji (ze względu na finansowanie strategicznych graczy we wszystkich sektorach, od środków masowego przekazu po działalność badawczą) [Navdanya Int 2020]. Choć inkorporowana jako organizacja charytatywna, fundacja może być bardziej postrzegana jako organizacja polityczna, dążąca do uzyskania wpływu na politykę publiczną (często zgodnego z jej inwestycjami finansowymi) [Temple 2021]. Jako przykład, fundacja przekazała miliony dla The Guardian [6,5$ w latach 2017-2020, BMGF; 3,5 mln$ w latach 2020-2023, BMGF], >$3 mln$ dla World Resources Institute (patrz poniżej) w latach 2016-2019 [BMGF], oraz 250k$ dla wegańskiej grupy tech lobby Good Food Institute (patrz powyżej) w 2018 roku [BMGF]. Bill Gates stwierdził, że bogate kraje powinny przejść na syntetyczną wołowinę, albo poprzez szturchanie oparte na "zielonej premii", albo poprzez wykorzystanie regulacji do przesunięcia popytu [Temple 2021]. W 2015 roku Gates założył fundusz venture capital (Breakthrough Energy), do którego dołączyli tacy miliarderzy jak Jeff Bezos, Richard Branson i Jack Ma, a którego celem jest inwestowanie w technologie, które mogą "doprowadzić świat do zerowej emisji", w tym w hodowane laboratoryjnie imitacje żywności [Temple 2021]. Gates stał się również największym prywatnym właścicielem ziemi uprawnej w USA, choć nie jest jasne, jak ta ziemia jest wykorzystywana. Według jednych szacunków zgromadził 270 000 akrów w kilkudziesięciu stanach [Marcelo 2022]. W amerykańskim systemie, w którym prawie połowa ziemi uprawnej jest dzierżawiona, dotacje trafiają do właścicieli ziemskich zamiast do faktycznych rolników, przy czym ci pierwsi czerpią korzyści niezależnie od tego, co uprawiają ci drudzy. Ziemia rolna przynosiła zwroty na poziomie >10% przez prawie 50 lat [Pomranz 2021] i rzeczywiście jest lukratywną opcją inwestycji dla globalnych elit [patrz też wyżej]. W sumie Gates jest krytykowany z powodu swoich "słabych referencji, niesprawdzonych rozwiązań [i] niedemokratycznego sprawowania władzy" [Schwab 2021], a jego projekty opisywane są jako "uosabiające konflikt interesów" [Canfield et al. 2021].
  • Fundacja Rockefellera (RF) posiada miliardowe aktywa (3,5 mld dolarów w 2012 roku). Wraz z Rockefeller Brothers Fund (RBF) jest ściśle powiązana z CFR [Shoup 2015; patrz też wyżej]. Prawie połowa jego Rady Powierniczej składa się z obecnych lub byłych członków CFR. David Rockefeller został przewodniczącym CFR w 1970 roku (do 1985 roku) i współzałożył Komisję Trójstronną z Brzezińskim i innymi członkami CFR w 1972 roku. Ponadto Fundacja Rockefellera założyła Grupę Trzydziestu (G30) w 1978 roku. Zainteresowanie Rockefellera kontrolą diety sięga raportu "Population Growth and the American Future" (Wzrost populacji i amerykańska przyszłość) z 1969 roku, zamówionego przez Richarda Nixona i nadzorowanego przez Johna D. Rockefellera III. Skupiono się na populacji i inżynierii zasobów, podobnie jak w przypadku raportu "The Limits to Growth" (Granice wzrostu) Klubu Rzymskiego (współzałożonego w 1968 r. przez Davida Rockefellera, przemysłowca Aurelio Peccei i Alexandra Kinga z OECD) [Meadows et al. 1972]. Autorzy namawiali jednak także do zmiany diety "odchodząc od konsumpcji zwierząt hodowlanych w kierunku warzyw i syntetycznych mięs" oraz "zamkniętego systemu rolnictwa - żywności z fabryk" [Rockefeller et al. 1969]. Ponieważ takie pomysły prawdopodobnie napotkają opór, mówiono, że będą wymagały "międzynarodowego porządku gospodarczego, zdolnego do radzenia sobie z zasobami naturalnymi i warunkami środowiskowymi w skali światowej", który miałby być realizowany przez organ z "przypisaną centralną odpowiedzialnością" i służący jako "lobby dla przyszłości" [Rockefeller et al. 1969]. Ostatnio Fundacja Rockefellera promuje koncepcję Planetary Health (Planetarnego Zdrowia) [The Lancet 2015] i potrzebę "wielkich przemian", poprzez "podwojenie celów zrównoważonego rozwoju" [Fundacja Rockefellera 2020]. Jej agenda dotycząca systemu żywnościowego obejmuje program "Reset the Table"(Zresetuj Stół), mający na celu "Transform the US Food System" ("Przekształcenia amerykańskiego systemu żywnościowego) [Rockefeller Foundation 2020], wykorzystując kryzys COVID-19 do stworzenia poczucia pilności [Steiner et al. 2020].
  • Wellcome Trust jest jedną z najbogatszych prywatnych filantropii, posiadającą 29 miliardów dolarów w aktywach. Finansuje badania w zakresie opieki zdrowotnej i ochrony środowiska, ale jest kontrowersyjna ze względu na swoje problematyczne powiązania z rajami podatkowymi ( i inwestycjami w) firmy produkujące paliwa kopalne [Carrington 2015; Piller 2018; Rosa-Aquino 2018]. Jego korporacyjne powiązania są dodatkowo podkreślone przez status "Health & Health Care" partnera WEF [WEF 2020]. Trust jest również jednym z największych brytyjskich właścicieli gruntów ornych [Wellcome 2014]. Ma fundamentalne znaczenie dla Wielkiej Transformacji Żywnościowej; wraz ze Stockholm Resilience Center (SRC), Wellcome Trust założył w 2016 roku EAT, który wtedy był jeszcze inicjatywą w ramach portfolio Stordalen Foundation (od 2013 roku) [EAT 2020]. Trust finansuje również Komisję Ekonomiczną Systemów Żywnościowych ściśle związaną z siecią EAT-Lancet [FSEC], a także projekt LEAP z Uniwersytetu w Oksfordzie, w którym uczestniczą różni członkowie sieci EAT-Lancet, a którego celem jest zidentyfikowanie strategii zmniejszających spożycie mięsa i nabiału [LEAP].
  • Open Philantropy Project (OPP) został założony przez Dustina Moskowitza (Facebook) i przyznał miliony USD organizacjom broniącym praw zwierząt (np. Eurogroup for Animals) oraz dostawcom "roślinnych" imitacji [granty OPP, AdaptNation 2020]. OPP przekazała w latach 2016-2017 2,5 mln USD Good Food Institute (GFI), grupie lobbystycznej na rzecz wegańskich firm technologicznych (patrz wyżej) [Luneau 2020]. Organizacja ma również znaczny wpływ na media. Przekazała 886 600 dolarów Guardianowi w 2017 roku, aby opublikować serię o nazwie "Animals farmed", przedstawiającą rolnictwo zwierzęce jako szkodliwe [Guardian 2018]. Drugie $900,000 zostało przekazane w 2020 roku [Guardian 2020]. Guardian publikował artykuł Animals Farmed średnio co cztery dni, zwykle używając emocjonalnych obrazów [AdaptNation 2020], oprócz różnych innych artykułów antyzwierzęcych [np. opłaconych przez markę wegańskiej żywności Oatly! w serii "Parenting your Parents"]. Ponadto OPP przekazała $900,000 firmie Group Nine Media w latach 2019-2020, aby wyprodukować filmy na temat hodowli fabrycznej o emocjonalnym wydźwięku [OPP 2019; 2020]. Wraz z innymi funduszami inwestycyjnymi, w tym Google Ventures i UBS, OPP zainwestowała znacząco w wegańską firmę Impossible Foods (inwestycje OPP) [Business Wire 2019]. W rezultacie ta ostatnia przyciągnęła 1,3 mld dolarów inwestycji w ciągu ostatnich 10 lat [Greenfield 2021].

 

5. Wsparcie ze strony organizacji pozarządowych

 

Oprócz wybielania poprzez dyskurs mass mediów i filantropii, dalsza legitymizacja korporacyjnego modelu kontroli żywienia wymaga formalnego wsparcia ze strony organizacji pozarządowych (NGO), zwłaszcza tych, które koncentrują się na kwestiach środowiskowych (np. WWF). Od czasu szczytu w Rio w 1992 r. doprowadziło to do stopniowej neutralizacji wiodących pozarządowych organizacji ekologicznych [Chatterjee & Finger 1994]. Inną klasę skorporatyzowanych organizacji pozarządowych stanowią "think tanki" (np. WRI). Ponieważ te ostatnie odgrywają centralną rolę w rozwoju nowych idei politycznych i ustalaniu agend, są one potrzebne do kształtowania kluczowych debat i kierowania zarówno profesjonalistami, jak i opinią publiczną [Shoup 2015].

 

  • Światowy Fundusz na rzecz Przyrody - World Wide Fund for Nature (WWF), dawniej World Wildlife Fund (nadal tak jest w USA), jest największą na świecie grupą zajmującą się ochroną przyrody. Jej pierwszy prezes, kontrowersyjny książę Bernhard z Holandii, był współzałożycielem grupy Bilderberg i ustanawiał zabezpieczenie finansowe WWF, elitarny "klub 1001". WWF był krytykowany za pomoc korporacjom w wysuwaniu roszczeń do ziemi, które powodują przesiedlenia rdzennej ludności [BuzzFeed; Survival International 2017; Vidal 2020] oraz za powiązania korporacyjne pozwalające na greenwashing takich firm jak IKEA, Shell czy Monsanto [Pearce 2009; Huismann 2014; Vidal 2014; Molitch-Hou 2019]. WWF jest jednym z kluczowych graczy w ramach napędzanej przez korporacje Koalicji Kapitału Naturalnego [NCC] i jest powiązany z globalnymi ośrodkami władzy. Jej dyrektor ds. globalnej ochrony (Kavita Prakash-Mani) ma na przykład powiązania z Globalną Radą Agendy WEF ds. Bezpieczeństwa Żywnościowego i Żywienia, WRI i Unileverem [WWF 2019]. Jej obecny prezes (Pavan Sukhdev) specjalizuje się w finansach międzynarodowych, zainicjował kampanię "Korporacja 2020" i ma powiązania z UNEP, WEF i Stockholm Resilience Center (SRC) [tj. współzałożycielem EAT; patrz poniżej]. WWF opisał ASF jako centralny element "Apetytu na zniszczenie" ludzkości [WWF 2017] i wspiera interwencje Wielkiej Transformacji Żywnościowej w zakresie "twardej polityki" w celu zmniejszenia konsumpcji ASF [patrz tutaj], w raporcie napisanym przez byłego członka EAT [WWF 2020].
  • Światowy Instytut Zasobów - World Resources Institute (WRI) jest organizacją badawczą non-profit założoną w 1982 roku przez Gusa Spetha. Jego zarząd składa się z różnych członków CFR i ma bliskie powiązania z sieciami korporacyjnymi (np. Goldman Sachs, IKEA, Unilever, Shell, Oxford Analytica, WEF, Bank Światowy) [WRI]. Jej finansowanie zależy również od Bill & Melinda Gates Foundation (patrz wyżej). Jej Korporacyjna Grupa Konsultacyjna obejmuje niektóre z największych światowych firm, w tym głównych graczy w branży żywności i napojów [WRI]. Żywność jest jednym z siedmiu zadeklarowanych obszarów zainteresowania WRI, np. poprzez opracowanie scenariuszy inżynierii społecznej w kierunku diet o niskiej zawartości ASF [Ranganathan et al. 2016]. Współprzewodniczący WRI (David Blood) i były członek jej zarządu (Al Gore) są aktywni na rynku "roślinnym" poprzez swoją firmę Generation Investment Management [patrz wyżej]. W zarządzie WRI znajdziemy również Christianę Figueres, byłą sekretarz wykonawczą UNFCCC, która jest za wyrzuceniem z restauracji osób jedzących mięso [Vella 2018]. Jej brat jest "alumnem" EAT i był pierwszą osobą, która została dyrektorem generalnym Światowego Forum Ekonomicznego (w 2003 roku), gdzie wzmocnił globalne powiązania korporacyjne z sektorami społecznymi i rządowymi [EAT]. Christiana Figueres ma powiązania z Eni, Unilver i Bankiem Światowym [WRI] oraz różnymi frontami biznesowymi, takimi jak Nature4Climate i We Mean Business, obecnie część partnerstwa publiczno-prywatnego "Global Common Alliance" wraz z WRI, WEF, WBCSD i EAT [patrz poniżej]. Figueres jest również w zarządzie Impossible Foods, wraz z przedstawicielami funduszy inwestycyjnych (Khosla Ventures, Horizons Ventures) [Business Wire 2021]. Hodowla zwierząt jest w raportach WRI przedstawiana jako w większości szkodliwa, a apele o rewildowanie terenów rolniczych są powszechne [patrz też wyżej]. Kontrola zasobów leży oczywiście u podstaw hegemonicznych strategii elit korporacyjnych. Poprzez swojego założyciela, Setha, WRI ma historyczne powiązania z Instytutem Tellus i jego eko-utopijnym myśleniem o Wielkich Przemianach [patrz poniżej].

 

6. Wsparcie przez eko-utopijnych futurystów

 

Wielkie plany transformacji diety, które są teraz na stołach polityki zostały częściowo ukształtowane przez pole "studiów przyszłości". Często krytykowane jako pseudonauka, ta ostatnia dyscyplina ma obsesję na punkcie "systemów", budowania scenariuszy i technokratycznej kontroli nad zasobami. Niektóre z powiązanych z Rockefellerem think tanków, w tym Klub Rzymski, były szczególnie wpływowe [patrz wyżej]. Jeśli chodzi o podejście systemowe w ogóle [Gall 1977; Scott 1998], redukcjonistyczny sposób myślenia o "systemie żywnościowym" może skończyć się wysokomodernistycznym wyrazem odgórnej kontroli z niszczącymi konsekwencjami dla bezpieczeństwa żywnościowego, środków utrzymania i krajobrazu [Leroy 2020].

 

EAT opowiada się za "Wielką Transformacją Żywnościową" w kierunku tzw. "Planetarnej diety zdrowotnej", dopuszczającej jedynie niewielkie ilości ASF (jeśli w ogóle) i w większości zaprojektowanej przez Uniwersytet Harvarda [Willett et al. 2019]. Ma ona być narzucona poprzez interwencje "twardej polityki" [patrz tutaj]. Idea globalnego przejścia na zaprojektowaną przez Harvarda/Willetta dietę niskomięsną powstała przed EAT i została zasugerowana już dekadę wcześniej jako transformacja "zdrowej diety", która powinna zostać wdrożona w latach 2010-2030 [Stehfest et al. 2009]. Koncepcja 'Planetary Health' sięga projektu New Nutrition Science konceptualizowanego około 2000 roku i zakończonego Deklaracją z Giessen z 2005 roku (już z udziałem Tima Langa z EAT) [Cannon & Leitzmann 2006]. 

 

"Wielkie Przejście" społeczeństwa do "Planetarnego Zdrowia" zostało również ogłoszone w "Deklaracji z São Paulo w sprawie Planetarnego Zdrowia", opublikowanej w Lancet, wspieranej przez Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP) i zorganizowanej przez Planetarny Sojusz Zdrowia [patrz poniżej] z Harvard University's T.H. Chan School of Public Health, akademickiego domu Willetta [Myers et al. 2021, załącznik]. Niektórzy z jego sygnatariuszy mają jawną agendę anty-hodowlaną, taki jak 50by40, Beyond Meat i The Good Food Institute [patrz wyżej]. Inni sygnatariusze to WWF, Światowa Rada Biznesu na rzecz Zrównoważonego Rozwoju (WBCSD) oraz True Health Initiative (THI, w której zarządzie zasiada Willett). Sam dokument jest broszurą w stylu New Age, w której prosi się "duchowych przywódców wszystkich wyznań" o "poszerzenie horyzontu myślowego ludzkości w celu przyjęcia starożytnych nauk i mądrości" oraz "wykorzystanie religijnych i duchowo powiązanych instytucji do edukacji w zakresie Planetarnego Zdrowia". Bez zaskoczenia, diety 'roślinne' są częścią tego zamiaru [De La Torre 2021].

 

Innymi słowy, Wielka Transformacja Żywnościowa wpisuje się w mentalność wielkich planów przemian. Jej treść i sformułowania nie tylko odzwierciedlają agendy i słownictwo "Wielkiego Resetu" [WEF 2021; patrz poniżej] i "Wielkiej Transformacji" [WEF 2012], ale przypominają również wcześniejsze projekty "Wielkiej Transformacji" i "Wielkiej Przemiany" przedstawione poniżej. Te uderzające podobieństwa sugerują wspólne ramy, które grawitują wokół Organizacji Narodów Zjednoczonych [zwłaszcza tych frakcji, które sięgają czasów Maurice'a Strong'a z UNEP; patrz poniżej] oraz Sztokholmskiego Instytutu Środowiska - Stockholm Environment Institute [SEI]. Ten ostatni był kluczowy w tworzeniu EAT (poprzez jego założyciela, Stockholm Resiliene Center; SRC).

 

  • Niemiecka Rada Doradcza ds. Zmian Globalnych - The German Advisory Council on Global Change   (WBGU) została założona w okresie poprzedzającym Szczyt Ziemi ONZ Maurice'a Stronga w 1992 roku [patrz poniżej]. Jej plan "Wielkiej Transformacji" zakłada dni bezmięsne, mniejszą ilość zwierząt hodowlanych i promocję konsumpcji owadów [WBGU 2011, 2013]. WBGU jest wpływowa w pewnych frakcjach UE, Watykanu i ONZ. Jej były przewodniczący [Hans Schellnhuber] obejmuje ideę globalnego zarządzania poprzez kierowaną przez ONZ Globalną Radę i Sąd Planetarny [Schellnhuber 2013]. Jest on również dyrektorem założycielem Poczdamskiego Instytutu Badań nad Wpływem Klimatu (PIK), gdzie w 2018 roku zastąpił go były dyrektor [Johan Rockström] Stockholm Resilience Center, który współtworzył EAT [Turow-Paul 2016].
  • Sztokholmskie Centrum Odporności - Stockholm Resilience Center (SRC) jest współzałożycielem EAT i tym samym jest ściśle powiązane z Wielką Transformacją Żywnościową. Historycznie należy je postrzegać jako wspólną inicjatywę Uniwersytetu Sztokholmskiego, Instytutu Beijera oraz Sztokholmski Instytut Środowiska - Stockholm Environment Institute (SEI), przy czym ten ostatni najwyraźniej sytuuje się w obrębie spuścizny utopijnej. Została ona nazwana na cześć Konferencji Sztokholmskiej ONZ w 1972 roku i dołączyła do bostońskiego Tellus Institute w tworzeniu Global Scenario Group (GSG) w 1995 roku, argumentując za "Wielkim Przejściem" do "planetarnej fazy cywilizacji".
  • Tellus Institute wzywa do Wielkiej Przemiany "aby posunąć naprzód planetarną cywilizację zakorzenioną w sprawiedliwości, dobrobycie i zrównoważonym rozwoju" [Tellus]. Jego prezes założyciel [Paul Raskin], członek Klubu Rzymskiego [Club of Rome], jest ekotopijnym futurystą [Raskin 2016], kierującym również amerykańskim ośrodkiem SEI. Jeden ze współpracowników Tellusa [Gus Speth] jest założycielem World Resources Institute [WRI; patrz wyżej], obecnie kontrolowanego przez sieć CFR/WEF [patrz wyżej] i bliskiego sojusznika EAT. Tellus/SEI's GSG zasilił serię Global Environment Outlook z UNEP. Jego praca była kontynuowana przez Tellus' Great Transition Initiative (GTI), której strona internetowa często jest odczytywana jako ezoteryczny manifest gajański [np. Rockefeller 2015; Macy 2018]. Choć nie jest to bezpośrednio powiązane, przypomina to "Erę Globalnej Świadomości", przedstawioną w "Changing Images of Man" (Zmiana Wizerunku Człowieka) Stanford Research Institute, futurystycznym tekście flirtującym z zjawiskami paranormalnymi w celu zapobieżenia "nadmiernemu przekroczeniu nośności Statku Kosmicznego Ziemia" [Markley & Harman 1982].
  • Planetarny Sojusz Zdrowia - Planetary Health Alliance (PHA) został uruchomiony przy wsparciu Fundacji Rockefellera w 2016 roku, jest współgospodarzem Harvard T.H. Chan School of Public Health (domu czołowego komisarza EAT-Lancet Waltera Willetta) i pragnie "osiągnąć Wielką Przemianę" [PHA]. The Lancet, THI (z Willettem w zarządzie), Fundacja Narodów Zjednoczonych, Project Drawdown, WWF, International Futures Forum, Plant-based Health Professionals UK oraz SEI (ściśle powiązany z Tellus Institute) są członkami Sojuszu [PHA].

 

7. Wsparcie ze strony globalnych instytucji zarządzających

 

Globalizacja korporacyjna działa poprzez instytucje globalnego zarządzania, które są hierarchiczne i biurokratyczne, np. Międzynarodowy Fundusz Walutowy - International Monetary Fund (IMF), Bank Światowy - World Bank (WB) i Organizacja Narodów Zjednoczonych - United Nations (UN). Takie instytucje mają zwykle ograniczoną odpowiedzialność, a mimo to są w stanie poważnie osłabić suwerenność narodową, prowadząc do przeniesienia władzy z rządów na inwestorów, rynki (finansowe) i organy międzynarodowe [Sklair 2002; Shoup 2015; Phillips 2018]. W rezultacie państwa narodowe stają się strefami powstrzymywania populacji. Ta konfiguracja znajduje swoje źródło w sojuszach między światem korporacyjnym a technokratycznymi frakcjami w ramach ONZ, co zaowocowało partnerstwami publiczno-prywatnym [patrz poniżej]. Z historycznego punktu widzenia, ONZ kultywuje również bliskie związki z niektórymi z wyżej wymienionych ekotopijnych organizacji futurystycznych.

 

Globalistyczne ekotopijne (a czasem nawet ekospiritualne) światopoglądy rzeczywiście były popularne wśród niektórych protagonistów ONZ, w szczególności Donalda Keysa [Planetary Citizens; Keys 1982], Roberta Mullera i Maurice'a Stronga. Ten ostatni znany jest z tego, że odgrywał kluczową rolę w różnych ośrodkach New Age, takich jak Fundacja Manitou, Stowarzyszenie Lindisfarne czy IONS [Barker 2012; Izzard 2015; Pires-O'Brian 2019; Sourcewatch 2020]. Co jednak ważniejsze, Maurice Strong był również biznesmenem naftowym i ściśle powiązanym z Klubem Rzymskim i strefą wpływów Rockefellera, co sprowadza nas z powrotem do wspomnianego wyżej znaczenia globalnych ośrodków władzy, filantropii i organizacji pozarządowych. Organizując konferencje ONZ w Sztokholmie (1972) i na Szczycie Ziemi (Rio, 1992), Strong położył podwaliny pod "zrównoważony rozwój" jako dochodową agendę międzynarodową (sformalizowaną w Agendzie 21, prekursorce Agendy 2030 i jej Celów Zrównoważonego Rozwoju).


zobacz też:

Wynalazek zielonego kolonializmu - Obalenie mitu o afrykańskim raju

„Ochrona twierdzy przyrody" wypędza nas z naszych domów

Mięso hodowane w laboratorium kontra nauka


W ramach modelu Strong'a, środowisko zostało przedstawione jako dochodowe przedsięwzięcie, nadzorowane przez globalną elitę zarządzającą i współpracujące organizacje pozarządowe, które pierwotnie zwróciły uwagę opinii publicznej na kryzys planetarny. W rezultacie powstała odgórna ideologia rozwoju przemysłowego, polegająca na kapitalizacji zasobów naturalnych (maskowanych jako programy "ochrony"), generowaniu środków produkcji (np. agrochemikaliów), zarządzaniu wzrostem populacji i technologicznym usuwaniu skutków zanieczyszczeń (które są interesujące tylko wtedy, gdy grożą zniszczeniem bazy zasobowej). Krytycy wskazali, że w ten sposób kryzys został rozmyty i przeniesiony z głównych trucicieli na jednostkę, która jest obwiniana i nakłaniana do zmiany swoich wzorców konsumpcji [Chatterjee & Finger 1994]. Obecna koncentracja na indywidualnym śladzie węglowym w diecie jest przykładem tej strategii [patrz tutaj].

 

Strong był nie tylko założycielem Programu Środowiskowego ONZ [UNEP] i dominującą postacią w Radzie Ziemi, ale także aktywnym członkiem różnych kluczowych organizacji, z których wiele stanowi obecnie większą sieć aktorów, o których wspominaliśmy powyżej w odniesieniu do Wielkiej Transformacji Żywieniowej. Poza związkiem z grupą Rockefellera (i powiernikiem Fundacji Rockefellera) Strong był wieloletnim dyrektorem fundacji WEF, przewodniczącym WRI i SEI oraz członkiem zarządu Instytutu Pekińskiego i rady doradczej WWF [SEI 2015; Pires-O'Brian 2019; Sourcewatch 2020]. Ze Stephanem Schmidheinym, którego znał z WEF, współtworzył w 1990 roku przemysłową grupę lobbystyczną "Business Council for Sustainable Development" [Chatterjee & Finger 1994], która w 1995 roku przekształciła się w WBCSD. W 1997 roku Strong wprowadził koncepcję partnerstwa publiczno-prywatnego (PPP) [patrz niżej], ale skończyło się to przez uwikłanie w skandale finansowe [Rosett & Russell 2007; Foster 2015].

 

Obecny nacisk na diety i zwierzęta gospodarskie przez UNEP jest stosunkowo niedawnym dodatkiem, chociaż Maurice Strong - jako założyciel UNEP - odniósł się do mięsa już podczas Szczytu Ziemi w 1992 roku: 'Jest jasne, że obecne style życia i wzorce konsumpcji zamożnej klasy średniej - obejmujące wysokie spożycie mięsa [...] nie są zrównoważone' [Izzard 2015]. Od tego czasu transformacja dietetyczna staje się coraz ważniejszym elementem poststrongowskiej narracji o "zrównoważonym rozwoju". UNEP posunął się do tego, że nazwał mięso "najbardziej palącym problemem świata" [UNEP 2018] i przyznał najwyższą nagrodę środowiskową ONZ dla Beyond Meat i Impossible Foods, dwóch producentów wegańskich burgerów [UN Environment 2018]. Tym samym de facto wspierają one zarówno kulturę ultraprzetworzonej żywności, jak i radykalny weganizm. Obie te firmy chcą bowiem ostatecznie wyeliminować potrzebę obecności zwierząt w łańcuchu pokarmowym, czyniąc ASF-y "przestarzałymi" [Garcia 2019] i "podcinając cenę konwencjonalnej mielonej wołowiny" [Watson 2020]. CEO Impossible Foods ujmuje to jako: 'Planujemy przejąć dwucyfrową część rynku wołowiny w ciągu pięciu lat, a następnie możemy wepchnąć ten przemysł, który jest kruchy i ma niskie marże, w spiralę śmierci. Wtedy możemy po prostu wskazać na przemysł wieprzowy i przemysł drobiowy i powiedzieć 'Jesteście następni!', a oni zbankrutują jeszcze szybciej" [Friend 2019]. Dodaje, że "zwierzęta gospodarskie to prehistoryczna technologia produkcji żywności" i że chce "wyrzucić przemysł rolnictwa zwierzęcego z biznesu. To takie proste" [Greenfield 2021].

8. Wsparcie przez klastry partnerstwa publiczno-prywatnego


Aby zmaksymalizować swój wpływ, wielu z wyżej wymienionych graczy przystąpiło do różnych partnerstw publiczno-prywatnych (PPP). W ramach tego systemu partnerzy prywatni oczekują oczywiście znacznych korzyści od swoich publicznych odpowiedników (poluzowanie regulacji, dofinansowania w przypadku rozwoju kryzysu, ekspansja krajowych rynków inwestycyjnych poprzez utowarowienie, finansjalizację i prywatyzację majątku publicznego, kontrakty rządowe i subsydia itp.) [Shoup 2015]. Działają one bez granic, jak również ponad i poza krajowymi strukturami regulacyjnymi. Społeczeństwo obywatelskie natomiast nie jest w stanie tak szybko ewoluować, dostosowując się do wyzwań ery globalnej, a tym samym nie może skutecznie przeciwstawić się korporacyjnemu przejęciu rządów [Scott 1999; Rothkopf 2009]. Dzieje się tak zwłaszcza wtedy, gdy opór wobec polityki neoliberalnej maleje w wyniku szoku społecznego (np. kryzysu gospodarczego lub pandemii) [Shoup 2015].


Koncepcja PPP została wprowadzona w 1997 roku przez Maurice'a Stronga [patrz wyżej] w propozycji reformy jako "konsultacje między ONZ a środowiskiem biznesowym" [Rosett & Russell 2007]. Takie PPP zostało skrytykowane za brak demokratycznej odpowiedzialności oraz za przecenianie statusu nieodpowiedzialnych prywatnych aktorów i fundacji w kształtowaniu globalnej agendy rozwoju oraz dostarczaniu dóbr i usług publicznych [Global Policy Watch 2019]. Model ten stanowi niedemokratyczny pobór "korporacyjnych pieniędzy i władzy do przeforsowania społecznej i politycznej agendy - bez fatygi przechodzenia przez urnę wyborczą" [Stuttaford 2020a,b]. Wskazuje się, że niektóre z korporacji transnarodowych zaangażowanych w takie PPP należą do "najgorszych przykładów strategii rozwoju Północy" i "największych sprawców zniszczeń kulturowych i środowiskowych na Południu" [Chatterjee & Finger 1994].


Poniższe przykłady PPP(-podobnych) dalej dokumentują, jak linie władzy wspierające Wielką Transformację Żywnościową są budowane na zmieniających się sojuszach różnych aktorów wymienionych powyżej (tj. korporacji, inwestorów, globalnych ośrodków władzy, filantropów, organizacji pozarządowych, ekotopijnych futurystów i frakcji w ramach ONZ). Należy je postrzegać jako współczesną kontynuację modelu Strong'a dla "zrównoważonego rozwoju" i "globalnego zarządzania". Prawdopodobnie nie jest więc przypadkiem, że Wielka Transformacja Żywnościowa jest obecnie wspierana przez te same organizacje i establishment NGO, których Strong był kluczowym zwolennikiem za życia, począwszy od lat 70-tych [UNEP, SEI i Instytut Beijera, WBCSD, WBGU, WEF, WRI, WWF, Fundacja Rockefellera, itd.] Ponadto zapoczątkował on pojęcie planetarnych "warunków brzegowych" [Strong 2001], które zostało później naukowo sformalizowane przez instytuty sztokholmskie [SRC, SEI i Instytut Beijera; Rockström et al. 2009], a obecnie jest wykorzystywane do legitymizacji Planetarnej Diety Zdrowia EAT [Willett et al. 2019].


Na takim tle rzeczywiście nie jest zaskoczeniem, że EAT samoidentyfikuje się jako "Davos dla żywności", planując "dodać wartość biznesowi i przemysłowi" oraz "ustawić polityczną agendę" [Richert 2014; Turow-Paul 2016]. Odniesienia do Planetarnej Diety Zdrowia EAT są już wykorzystywane w dokumentach politycznych na całym świecie, aby uzasadnić przejście z ASF na bardziej "roślinne" odżywianie [patrz tutaj], jak w przypadku unijnego Zielonego Ładu i strategii Farm-to-Fork [Komisja Europejska 2020]. Historia pokazała jednak, że odgórne polityki, które propagują utopijne schematy i mają na celu rozprzestrzenianie się na cały świat, zazwyczaj wiążą się ze specyficzną, głęboką strukturą kontroli zasobów ludzkich i naturalnych, wywłaszczania, wyzysku i rażącej autolegitymizacji [Scott 1999; Shoup 2015]. Nie powinno więc dziwić, że Wielka Transformacja Żywnościowa raczej przyciąga niż odpycha główne ośrodki władzy dzisiejszego korporacyjnego systemu żywnościowego. Poniższe inicjatywy ilustrują to w bardziej praktycznych szczegółach:


  • Wielki Reset - Great Reset to agenda WEF z 2021 roku [WEF 2020], która została skrytykowana jako wysiłek mający na celu ożywienie pogrążonej w stagnacji gospodarki światowej i sfinansowanie Czwartej Rewolucji Przemysłowej (4IR) poprzez odblokowanie 90 bilionów dolarów na nowe inwestycje i infrastrukturę [Morningstar 2019]. Jest przykładem koncepcji PPP WEF "kapitalizmu interesariuszy", pozycjonując "prywatne korporacje jako powierników społeczeństwa" w celu rozwiązania problemów społecznych i środowiskowych [Schwab 2019]. Aby wzmocnić swój ponadnarodowy wpływ, WEF zawarł partnerstwo z ONZ w celu przyspieszenia Agendy 2030 na rzecz zrównoważonego rozwoju [WEF 2019]. Sojusz ten został zbesztany jako "niepokojące przejęcie ONZ przez korporacje" [FIAN 2020], prowadzące do "publiczno-prywatnej ONZ", w której "decyzje rządów mogłyby stać się drugorzędne wobec inicjatyw kierowanych przez wielu interesariuszy, w których korporacje odgrywałyby decydującą rolę" [Gleckman 2019]. Zmiany klimatyczne, obawy o bioróżnorodność i pandemia COVID-19 są wykorzystywane do stworzenia poczucia pilności [WEF 2019]. Jednym z celów Wielkiego Resetu jest "Przyszłość żywności", ściśle powiązana z podstawową działalnością WEF, jaką jest "Rozwijanie zrównoważonych modeli biznesowych" [WEF 2020]. Wielka Transformacja Żywieniowa EAT wydaje się być przyjęta jako dietetyczne ramię operacji, z celem osiągnięcia zmiany żywieniowej w ciągu "Dekady Przejściowej" (2020-2030) [WEF 2019]. Aby to osiągnąć, zastosowane zostanie "portfolio rozwiązań", które obejmuje fałszywe mięso, mięso laboratoryjne, mykoproteiny i owady [WEF 2018a, b, 2020a, b; patrz także tutaj].
  • Szczyt ONZ ds. systemów żywnościowych 2021 - The UN Food Systems Summit 2021 stanowi kulminację współpracy ONZ-WEF w dziedzinie żywności i został skrytykowany przez rolników, grupy prawnicze, a nawet przez obecnego i dwóch byłych specjalnych sprawozdawców ONZ ds. prawa do żywności, jako nieprzejrzyste przejęcie przez korporacje transnarodowe (w tym producentów ultraprzetworzonej żywności), filantropów i WEF [Via Campesina 2020, 2021; Canfield et al. 2021; ETC 2021; Fakhri et al. 2021; Langrand 2021; Nisbett et al. 2021; PCFS 2021; Vidal 2021; Saladino 2021]. Sposób rekrutacji liderów pięciu ścieżek działania Szczytu wzbudził zastrzeżenia ze względu na brak przejrzystości (przy jednoczesnym braku kluczowych ekspertyz) oraz wątpliwości co do pochodzenia jej finansowania [Canfield et al. 2021]. Ścieżka działania nr 2 ("zrównoważone diety") wzbudziła szczególne obawy ze względu na jawny dyskurs antyzwierzęcy w jej szeregach, wygenerowany przez sojusz inwestorów, korporacji i grupy broniącej praw zwierząt. Ścieżka była prowadzona przez założyciela EAT (G. Stordalen) i ma do dyspozycji WHO jako "agencję kotwiczącą" [UN 2020]. Francesco Branca, komisarz EAT-Lancet i protagonista WHO w ramach toru działania nr 2 jasno stwierdził, że w systemie żywnościowym "wszystko musi zostać zresetowane [...] musimy mieć znacznie mniejsze ilości mięsa na naszych stołach. Musimy się zresetować i dostosować. Potrzebujemy polityki, inwestycji, zarówno po stronie podaży, jak i konsumentów. WHO będzie pracować po stronie konsumentów" [Grillo 2020]. Prawdopodobnie będzie to wymagało interwencjonizmu zarówno po stronie podaży, jak i konsumentów [patrz tutaj], ponieważ deklarowanym celem EAT jest "pełne wykorzystanie szczytu" i "wymuszenie tego rodzaju daleko idących zmian, których świat teraz rozpaczliwie potrzebuje" [EAT 2020]. Wiceszefowa młodzieżowej ścieżki działań była liderką w ramach młodzieżowej organizacji klimatycznej Zero Hour International (L. Weidgenant) [UN 2020], a także zwolenniczką wegańskiego odżywiania [Yeager 2019]. Co więcej, Good Food Institute (GFI), dobrze finansowana grupa lobbystyczna na rzecz fałszywych i laboratoryjnych kultur ASF [patrz wyżej], została zaproszona do "przewodzenia filarowi innowacji" ścieżki działania nr 2 i zapewnienia "wpływu na myślenie o innowacjach we wszystkich pięciu ścieżkach działania" [GFI 2021]. Na poparcie tej tezy, Liderem Społeczeństwa Obywatelskiego w ścieżce działań był dyrektor generalny 50by40 (L. Bruun) [UN 2020], grupy, której członkami są WRI, GFI i organizacje broniące praw zwierząt [zob. poniżej]. W ramach ścieżki działań nr 2 istniały trzy strumienie robocze [UN 2020]. Dyrektor WRI ds. Cool Food Pledge (D. Vennard) był liderem jednego ze strumieni roboczych, skupiającego się na popycie na żywność i manipulacjach konsumenckich. Drugim strumieniem roboczym kierował prezes wspieranego przez rząd Good Food Fund w Chinach (J. Yi), który jest wegańskim aktywistą [FT 2020], co może łączyć się z planami chińskiego rządu drastycznego ograniczenia konsumpcji mięsa [Milman & Leavenworth 2016; Reid 2021]. Jego dwoma zastępcami byli założyciel Brighter Green (M. MacDonald), organizacji o agendzie praw zwierząt, oraz akademik o jawnych poglądach antyhodowlanych z Chatham House i Wydziału Prawa Zwierząt na Harvardzie, wcześniej związany z Uniwersytetem Adwentystów Dnia Siódmego w Loma Linda (H. Harwatt). Trzecim strumieniem roboczym kierował przedstawiciel WWF (Y. Kakabadse), a jego zastępcą był pracownik WRI (L. Goodwin) [UN 2020].
  • Konwencja ONZ o różnorodności biologicznej 2021 - The UN Convention on Biological Diversity 2021 została ukierunkowana przez WWF na żądanie wyznaczenia 30% planety jako obszarów chronionych do 2030 roku, a 50% do 2050 roku [WWF 2020]. Agenda ta, wspierana przez największych detalistów i przetwórców żywności, zakłada krytyczną przebudowę systemu produkcji żywności i rewilding gruntów rolnych [Bunting 2020]. WEF ustanowił platformę dla masowego zalesiania w dekadzie 2021-2030 [1t.org], która jest częścią spragnionego ziemi "Nowego Ładu dla Natury", który chce ustanowić kontrolowane Obszary Chronione, a zatem jest antagonistyczny wobec hodowli zwierząt.
  • Światowy Sojusz Benchmarkingu - World Benchmarking Alliance [WBA] ma wśród swoich członków EAT, SRC, GAFF [patrz poniżej], WBCSD, WWF, SYSTEMIQ [patrz FOLU], the B Team, We Mean Business, ONZ, FAIRR i obrońców praw zwierząt [Compassion in World Farming, World Animal Protection]. Jej celem jest ocena "2000 najbardziej wpływowych firm na świecie, ranking i pomiar ich wkładu w realizację celów zrównoważonego rozwoju". Celem jest kształtowanie ich atrakcyjności dla inwestorów i opinii publicznej, "tworzenie odpowiedzialności dla tych, którzy się nie zmieniają" [WBA 2021], a tym samym budowanie metryk odzwierciedlających SDGs [Terazono 2021]. Konfiguracja benchmarkingu była już zarodkiem podczas edycji WEF w 2018 roku, z EAT i innymi (np. Barilla Center for Food and Nutrition) omawiającymi sposoby "śledzenia transformacji systemu żywnościowego i oceny postępu" do "nowego globalnego systemu żywnościowego" [IFPRI 2018]. W ramach tego sposobu myślenia o śledzeniu i kontroli, "Nowa agenda dla biznesu (Wizja 2050)" WBCSD wspomina, że monitorowanie zgodności z Celami Zrównoważonego Rozwoju będzie wiązało się z "powszechnym wykorzystaniem milionów oczu i internetu" oraz "Koordynacyjnym Forum Problemów Globalnych" (Coordinating Global Issues Forum)  [WBCSD 2017].
  • Global Commons Alliance [GCA] funkcjonuje jako platforma PPP łącząca EAT, PIK, SRC, WBCSD, WEF i WRI, a także UN Environment i innych sojuszników kompleksu przemysłowo-organizacyjnego, takich jak WWF i C40 Cities, z dużymi platformami biznesowymi [np. Ceres, Natural Capital Coalition i We Mean Business].
  • Koalicja Żywności i Użytkowania Ziemi - The Food and Land Use Coalition [FOLU] nadzoruje dietetyczne plany Wielkiej Transformacji Żywnościowej GCA, poprzez projekt FABLE. FOLU została założona w 2017 roku przez Unilevera i giganta nawozowego Yara, a jej zarządzanie przekazano firmie SYSTEMIQ (założonej przez dwóch byłych dyrektorów McKinsey) [ETC 2021]. Jej partnerami są m.in. EAT, International Institute for Applied Systems Analysis (IIASA), Sustainable Development Solutions Network (SDSN), WBCSD i WRI.
  • Do Sieci 50by40 należą WRI, GFI, True Health Initiative (THI; głównym członkiem jest Walter Willett z EAT) oraz wiele organizacji wegańskich i broniących praw zwierząt (PCRM, ProVeg, itp.). Jej dyrektor generalny był również liderem społeczeństwa obywatelskiego w ramach ścieżki działania nr 2 Szczytu ONZ w sprawie Systemów Żywnościowych [UN 2020]. Ma ona na celu osiągnięcie "50% redukcji w globalnej produkcji i konsumpcji produktów ze zwierząt hodowlanych do 2040 roku" [50by40]. Dwóch z jego członków (PCRM i THI) próbowało aktywnie zapobiec publikacji badań NutriRECS badających jakość dowodów związanych z powiązaniem czerwonego mięsa z chorobami [patrz tutaj], a także próbowało oskarżyć ich autorów o konflikt interesów [Rubin 2020].
  • Globalny Sojusz Na Rzecz Przyszłości Żywności - Global Alliance for the Future of Food (GAFF) ma misję "przekształcenia globalnych systemów żywnościowych" i "wprowadzenia zrównoważonych systemów żywnościowych do agendy politycznej, gospodarczej i społecznej". Wśród jego członków znajdziemy Barilla Center for Food & Nutrition, WK Kellogg Foundation, Fundację Rockefellera, David Rockefeller Fund, Oak Foundation oraz IKEA Foundation. Wraz z Barilla Center For Food & Nutrition, GAFF współorganizował "Resetting the Food System from Farm to Fork: Setting the Stage for the 2021 UN Food Systems Summit" (Resetowanie systemu żywnościowego od pola do stołu: przygotowanie sceny na szczyt systemów żywnościowych ONZ w 2021 r.) [BCFN 2020].


autor: Frederic Leroy


źródło:

https://aleph-2020.blogspot.com/2020/08/ideologies-and-vested-interests.html


Prof. Dr. ir. Frédéric LEROY


Po studiach w zakresie nauk bioinżynieryjnych na Uniwersytecie w Gandawie (1992-1997), Frédéric Leroy (ur. 1974) uzyskał w 2002 r. tytuł doktora nauk biologicznych stosowanych na Vrije Universiteit Brussel, gdzie kontynuował swoją karierę naukową w grupie badawczej Mikrobiologii Przemysłowej i Biotechnologii Żywności (IMDO) jako stypendysta podoktorski Fundacji Badawczej Flandrii (FWO). Od 2008 roku posiada tytuł profesora w dziedzinie nauki o żywności i (bio)technologii.


Jego badania dotyczą przede wszystkim wielu ekologicznych aspektów i funkcjonalnych ról społeczności bakteryjnych w (fermentowanej) żywności, ze szczególnym uwzględnieniem produktów zwierzęcych. Ponadto, jego zainteresowania dotyczą zdrowia i dobrostanu ludzi i zwierząt, a także elementów tradycji i innowacji w kontekście żywności. Badania te mają często charakter interdyscyplinarny, obejmujący współpracę ze specjalistami z zakresu mikrobiologii, produkcji zwierzęcej, nauk weterynaryjnych, nauk społecznych i konsumenckich, antropologii kulturowej oraz historii żywności. Jest również członkiem grupy badawczej Social and Cultural Food Studies (FOST).


Oprócz tego Leroy oferuje różne formy pomocy społecznej, wszystkie pro-bono. Jest członkiem redakcji Foods, International Journal of Food Microbiology (IJFM) oraz czasopisma "Food, Science and Law" (FSL), członkiem zarządu różnych akademickich organizacji non-profit, w tym Belgian Association for Meat Science and Technology (BAMST; prezes), Belgian Society for Food Microbiology (BSFM; sekretarz) oraz Belgian Nutrition Society (BNS), przewodniczący komitetu naukowego Instytutu Danone Belgium oraz członek rzeczywisty Komisji Doradczej ds. ochrony nazw geograficznych i gwarantowanych tradycyjnych specjalności produktów rolnych i żywności Ministerstwa Regionu Stołecznego Brukseli.


https://we.vub.ac.be/en/frederic-leroy

https://scholar.google.be/citations?hl=en&user=UZ2NkN0AAAAJ

https://twitter.com/fleroy1974

Udostępnij ten artykuł

Nawigacja po wpisach

Zostaw komentarz:

Skomentuj jako pierwszy(a)

Niedobory żywności wywołane programami proekologicznymi?

UK. Dostawy warzyw i zbóż mogą ucierpieć, ponieważ nowe dotacje środowiskowe sprawiają, że bard...

Musimy znaleźć model zapewniający zgodność

Jak skłonić ludzi w demokracji do głosowania za środkami przymusu? Heinz Bude był doradcą niemi...

Należy zwiększyć ocenę ryzyka

Multipolar ujawnił tajne protokoły RKI. Wynika z nich jasno, że zaostrzenie oceny ryzyka z "umi...

Lukratywne behawioralne bigdata kierowców

Kierowcy samochodów mogą nie zdawać sobie sprawy, że ich dane dotyczące jazdy są udostępniane f...

Rząd naprawdę szpieguje - i jest to legalne

Dane konsumentów stały się lukratywnym towarem, a rząd USA je kupuje.

Tobias Ulbrich o walce o sprawiedliwość i zadośćuczynienie

Adwokat Tobias Ulbrich jest jednym z tych odważnych prawników, którzy ciężko pracują, aby broni...

DNA w szczepionkach na Covid: Czy to tylko przypadkowe błędy pomiarowe? - Część 2

Grupa autorów naukowych ocenia potencjalne ryzyko związane z pozostałościami DNA w preparatach ...

DNA w szczepionkach na Covid: Czy to tylko przypadkowe błędy pomiarowe? - Część 1

Grupa autorów naukowych śledzi dyskusję i ocenia potencjalne ryzyko związane z pozostałościami ...

Eksperci ds. klimatu twierdzą, że biliony wydane na "zmiany klimatu" opierają się na błędnych danych dotyczących temperatury.

Meteorolog stwierdza, że 96 procent stacji pomiarowych NOAA znajduje się na "miejskich wyspach ...

Sędzia ostrzega: wolność słowa w UE w poważnym niebezpieczeństwie

Niemcy. Nowy przepis UE zagraża prawom podstawowym: opinie, które są nieprzyjemne dla rządu, mo...

Najnowsze posty

Tags

Podążaj za nami